- Nun te habrás squecido de l que me gusta, bun rapaç - segredou-me al oubido, por fin.
I, sien asperar la mie repuosta, deitou-se de cuostas, abrindo las piernas para le fazer cama a la mie cabeça, al mesmo tiempo que tapaba ls uolhos cul braço dreito. Senti que ampeçaba a apartar-se más i melhor de mi, de l Russel Hotel, de Londres, a cunçantrá-se por anteiro, cun essa antansidade que you nun habie bido nunca an niua mulhier, cun esse gusto tan deilha, solitário, pessonal, eigoísta, que ls mius lábios habien daprandido a dá-le. Lhambendo, sorbendo, beisando, mordisquenhando las sues partes, santi-la anchoquecir-se i tembrar. Tardou muito a acabar. Mas que gustoso i eizaltante era santi-la runrunar, balanciando-se, semida na bertige de l deseio, até que, al fin, un gemido lhargo stremeciu l sou corpico de la cabeça als pies. "Anda, anda", roufenhou, afogada.
Travessuras de la Niña Mala
Mario Vargas LLosa
Prémio Nobel de la Lhiteratura, 2010
. Cun Deboçon mas sin Perbe...
. Belas firmes, hasteadas i...
. McGregor
. Bien mos podemos anganhar...
. Passeio de bicicleta pu l...