Segunda-feira, 31 de Janeiro de 2011

L Natal de 2010 (2)

Pormeti-bos cuntar cumo fui l miu Natal de 2010 i, cumo las pormessas son para cumprir, bou-bos a cuntar.

 

Mas purmeiro, tengo que bos falar de la última sumana de classes de l miu mais pequeinho.

Acuntece que nessa sumana you andaba meio anraibado, porque yá sabie que iba a passar l Natal solo. Zde l ancidente de la Páscoa que you andaba a tentar falar cun mius pais, mas eilhes nun me atendian l telfone. La mie tie tentou cumbencer ls mius suogros a perdonaren-me, mas eilhes fazírun queston de dezir que nunca mais querien ber-me.

 

Stando assí las cousas, you dixe-le a la mie que passariemos l Natal an casa, sien ls pais de naide. Mas eilha portestou i dixo que siempre habie passado l Natal cun sous pais, i que ls nuossos filhos tenien l dreito de ber ls abós.

 

- Anton, tu quieres que you passe l Natal solo?

 

- La culpa de l que acunteciu ye tue. Parece-me justo que, se alguien deba ser penalizado, seias tu.

 

Cumo un azar nunca ben solo,  l telemoble deilha tocou. Yera la mai deilha, para dezir que tenie l Natal treminado cun mius pais i que querie que eilha fusse alhá tamien, culs nuossos filhos. La única pessona que staba poribida de ir yera you.

 

Quando eilha zligou la chamada, you staba tan anraibado que nien dixe nada i fui pa la sala a ber telbison. Pouco apuis, chegou Juan Marie, l miu mais nuobo a pedir ajuda culs trabalhos de casa.

 

- Trabalhos de casa? Mas la tue porsora ye bouba ó nun sabe que stás na última sumana de classes? Nien agora eilha te dá çcanso culs trabalhos de casa?

 

- Ye ua carta al Pai Natal.

 

- Inda porriba ua cousa tan einútele?

 

L rapaç, que ye tan stúpido que ten quaije dieç anhos i inda acradita ne l Pai Natal, iba-se a poner a chorar, quando you le dixe:

 

- Pronto, nun chores. Senta-te ende, que you ajudo-te. La carta puode ser screbida an mirandés?

 

- Nó. La porsora diç que l Pai Natal nun sabe mirandés, solo antende pertués.

 

Nesse sfergante, passou-me ua cousa puls uolhos que nien sei bien splicá-bos. Lhembrou-se-me de las reguadas que dona Fátima, la mie porsora de la purmária, me dou por falar an mirandés, i decidi que la porsora de l miu filho ye que las iba a pagar todas. Peguei ne l telemoble i lhiguei-le lhougo. Eilha nun demorou a atender.

 

- Deiqui fala l pai de Juan Marie. Sodes la porsora del? Quiero-bos dezir que nun teneis nada que mandar trabalhos de casa na última sumana de classes. Mas se mandais trabalhos de casa, al menos deixai l rapaç screbir an mirandés. Oubistes?!

 

Eilha zlhigou-me la chamada, l rapaç ampeçou a chorar i la mie tie chegou lhougo, atraída puls mius gritos. Ampecemos a çcutir i eilha mandou l rapaç a casa de Çáncia, para ber se eilha daba ua ajuda nas redaçones.

 

La çcuçon fui fuorte i desta beç nun houbo sexo de fazer las pazes. Sentei-me ne l çofá i eilha fui pa l scritório a ajudar l mais bielho culs trabalhos del. Meia hora depuis, tocórun a la squila. Fui a abrir. Era ua rapaza nuoba, bastante guapa - la porsora de l miu filho.

 

Cunfesso-bos que quedei boubo cun tal bison i mandei-la lhougo antrar. You nunca fui ancarregado de eiducaçon, nunca coinci las porsoras de ls mius filhos, mas bien me arrependo. Yera guapa, simpática, tenie un bun par de tetas i querie falar cumigo, por causa de l mirandés. Cuntou-me que se chama Eba, ye de l Porto i la única rezon para nun deixar las crianças screbir an mirandés ye l sou çcunhecimento de la lhéngua.

 

- Que nun seia por esso - respundi, bastante mais calmo - se quejirdes, you puosso dar-bos classes particulares.

 

Eilha sorriu i respundiu:

 

- Esta sumana, stou mui acupada i apuis bou a passar l Natal a casa de mius pais. Mas an Janeiro, podemos tratar de las classes.

 

You sorri, cumbencido que las classes nun serien solo de mirandés. Staba tan cuntento que le pedi para sacar ua foto deilha junto a la arble de Natal i eilha deixou. Admirai alhá la rapaza.Ye ó nun ye de ua simpatie que acalma lhougo un home?

 

 

 

Pouco apuis, çpedimos-mos i apareciu Juan Marie, que quedou cunfuso por ber eilhi la porsora, mas aporbeitou lhougo para le antregar l trabalho de casa. Eilha lhebou la carta i l rapaç nun me quijo dezir aqueilho que alhá staba scrito. Preguntei-le bárias bezes, mas cumo el nunca me respundiu, quedei inda mais curjidoso.

 

Soutordie, fui a casa de Çáncia i preguntei-le:

 

- Anton, Çáncia, afinal de cuontas que pediu l rapaç al Pai Natal?

 

- Olha, l rapaç dixo-le al Pai Natal que nun querie mais meias i pediu-le un camboio eilétrico, ua play station nuoba i ua bicicleta.

 

- Quei? Cun esta crise? Bai a lhebar un par de meias, que se fode.

 

- Apuis pediu-le tamien al Pai Natal que te deia algua cousa para te acalmar, porque andas mui nerboso.

 

- Son cousas de la bida.

 

- Tamien le pediu al Pai Natal para que tous pais i tous suogros te perdónen por te apanháren ne l scritório a brincar cun la gaita.

 

- Quei? I tu deixeste-lo screbir esso na carta?

 

- Sabes cumo you sou. Acho que ls rapazes dében screbir aqueilho que quieren, sin cinsura.

 

Quedei sin pinga de sangre. Que Çáncia soubisse desse triste eipisódio, nun me anquemodaba nada. L pior ye que la porcarie de ua carta pa l Pai Natal iba a stragá-me l "negócio" que you querie tener cun la porsora.

 

Parecie que l mundo staba todo acontra mi. La mie família nun me falaba, l miu casamento staba ua lhástima, nun cunseguie dar uas buoltas por fuora i, cumo se esso nun bundasse, iba a passar l Natal solico.

publicado por Jesé Silba às 22:28
link do post | comentar | Ber comentairos (3) | Adicionar als purferidos
Sexta-feira, 28 de Janeiro de 2011

Masturbaçon

 

 

Retrato sacado ne l parque Loveland, na Coreia de l Sul

 

Delaide (grande poetisa i proua de nós todas, las mirandesas) pide-me poemas i retratos de rapazes pimpones. You nun sei amanhar poemas i nun guardo retratos ne l cumputador. Mas partilho algo que reçuma a femenino. Pido-le amprestado l poema a Maria Teresa Horta (se ye para pedir, l melhor ye pedir cousa buona) i pongo un retrato al cunsoante.

 

 

Mirai l centro de l cuorpo

l nuosso centro

donde ls dedos sbáran debagar

i lhougo tórnan donde nesse

centro

ls dedos sfrégan – fúgen

i tórnan sien parar

 

i anton son ls mius

yá ls tous dedos

 

 

i son mius dedos

yá la tue boca

 

que bai sorbendo ls lábios

dessa boca

que maneijo – guio

pensando an tue boca

 

queimor fondo

planta an mobimiento

qu’angarra i racha derretidas

yá ne l tiempo

calhando l grito ne ls pulmones de la tarde

 

 

i todo l cuorpo

ye esse mobimiento

qu’angarra i racha derretidas

yá ne l tiempo

calhando l grito ne ls pulmones de la tarde

 

i todo l cuorpo

ye esse mobimiento

al redor

an buolta

ne l centro desses lábios

 

 

que l fiebre toma

angorda

i bai deixando a pouco i pouco

ne ls dedos i na palma

 

 

Maria Teresa Horta

poema an Pertués

publicado por Çáncia de la Ancarnaçon às 19:42
link do post | comentar | Ber comentairos (3) | Adicionar als purferidos
Quarta-feira, 26 de Janeiro de 2011

Bela

 

Ls tous uolhos prénden-me la alma

Ls tous lábios porméten-me carne

L tou rostro ye un fruito pormetido

La tue piel ye un riu de auga

Ls tous pelos son filos de ouro

Que te znúdan toda

Ls tous peitos sunrien

I spéran pulas mies manos

I pula mie boca

 

Acontra la rede

Que mos porteige de l mundo

Sentirei la calor de la tue piel

i de ls tous lábios

I fixarei esses tous uolhos azules

Anquanto biajamos pa l sétimo cielo

publicado por Jesé Silba às 02:24
link do post | comentar | Ber comentairos (4) | Adicionar als purferidos
Segunda-feira, 24 de Janeiro de 2011

Carta de Çpedida

You fui siempre ua rapaza mi rebireta, de streilhabeta i pie calçado, i tube siempre la manie de ser duonha de l miu nariç. Inda le dei muito delor de cabeça a mius pais, se nó para quei arreparai na carta de çpedida que le screbi als 15 anhos, la purmeira beç que spurmeitei a fugir de casa.

 

 

Mius queridos pais,

Scribo-bos esta carta para bos cuntar que me bou ambora cun la mie nuoba namorada que conheci trasdonte a la salida de scuola. Eilha ye ua cigana Spanhola, chama-se Lola i ye guapa cumo l sol que bieno para almiar la mie bida. Nun fui capaç de le rejistir quando la bi cun ls “piercings”, las tatuaiges i me cumbidou a dar ua buolta na sue mota, solo las dues, a 180 na outostrada, lhibres cumo páixaros, cul pelo a sbolaciar al biento.

Agora tengo la certeza queme gústan las mulhieres, i cumo sei que nun íbades a cunsentir nisso, treminemos a scapar i ser felizes las dues, na rulote de l parque de campismo adonde eilha bibe.

Lola diç que quier apurfelhar dous ó trés ninos cumigo, de outras raças, i you stou ancantada cun la eideia de bibir essa spriéncia de multiculturalismo.

Tamien fui Lola que me ansinou que la cocaína ye ua cousa marabelhosa i natural, que nun fai mal a nadie i solo las cabeças rombas i atrasadas nun son capazes de ber la felcidade que eilha oufrece. Lola yá me garantiu que nunca há de faltar cocaína nien marijuana na nuossa quemunidade de naturalistas “gays”, adonde bamos a bibir an purfeita quemunhon cun la mai natureza.

Nun quedeis an cuidado: inda que solo tenga 15 anhos, you yá sei temar cunta de mi i yá tube muita spriéncia lésbica cun outras rapazas, ambora solo agora tenga çcubierto que Lola ye la mulhier de la mie bida.

Un die más tarde you hei de tornar para bos besitar i para que cunhéçades la quelor de ls buossos nietos.

Un beijo de la buossa filha que bos quier muito,

 

Çáncia

 

 

P.S. - Pai i mai, nun bos assústades que ye todo mintira. You fui al cinema cul miu namorado, anquanto bos passaba la raiba que bos bai a dar saber las mies notas de la scuola, que stan na 2ª gabeta de la mie mesa de studar.

Screbi esta carta de çpedida para que béiades bien que bos podie passar muito pior que tener ua filha cun la fuolha de la scuola spintarroxada de burmeilho.

 

Beijicos,

la buossa filha,

burrica para la letra, mas fina para la bida.

tags:
publicado por Çáncia de la Ancarnaçon às 21:04
link do post | comentar | Ber comentairos (2) | Adicionar als purferidos
Quarta-feira, 19 de Janeiro de 2011

L Natal de 2010 (1)

Yá bos cuntei cumo fui l miu último Natal? Tengo que bos cuntar.

 

Quedei solico an casa, porque la mie tie i ls mius rapazes fúrun a passar l Natal cun mius pais i cun mius suogros i naide quijo alhá la mie persença. Até lhebórun la tartuga, que tamien nun querie passar l Natal cumigo. Mas para antenderdes porquei, tengo que bos cuntar cumo fui la mie última Páscoa.

 

Na Páscoa de 2010, recebimos eiqui an mie casa mius pais i mius suogros. Mas cumo mius suogros nun conhécen Miranda, treminamos un passeio para conhecermos l praino mirandés i darmos uas buoltas de burrico. Todo bien, mas quando eilhes chegórun, ampeçórun a dezir que la biaige fui mui cansatiba i que, afinal, nun íban a salir de casa.

 

Anton i nun quereis coincer Miranda, perguntei you, meio oufendido. La mie tie tubo lhougo ua eideia i cuidou de ma dezir: Jesé, bais un cachico pa l scritório, percuras eimaiges de Miranda an la anternete, juntas-las nun powerpoint i apuis mostras-las a to la giente. Assí, yá mius pais quédan a coincer Miranda.

 

Inda tentei dezir que nun yera la mesma cousa, mas cumo sabie que nun balie la pena protestar, alhá fui pa l scritório, anquanto to la giente se quedou na sala a cumbersar. Antrei ne l Google, screbi "Miranda", percurei eimaiges i la purmeira que ancuntrei fui esta:

 

Este google ye un cachico tarado, pensei. Mas cumo quije perceber aqueilho, carreguei ne l link i alhá fui a çcubrir la rezon de esta rapaza aparecer cumo Miranda. Fui a tener a un site solo cun eimaiges deilha i çcubri que eilha se chama Miranda Kerr. Solo para bos dar ua eideia, deixo eiqui algues eimaiges.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Cumo se esso nun bastasse, ancuntrei eiqui un bídeo altamente sugestibo, subre la partecipaçon de Miranda Kerr i outras rapazas nua cousa que ye l calendairo Pirelli.

 

The Making of the 2010 Pirelli Calendar by Terry Richardson from Rafael Rubira fashion4fun.com.br on Vimeo.

 

 

Pus-me a ber esto i, cunfesso-bos, cumo un home nun ye de ferro, las mies calças ampeçórun a quedar un cachico apertadas i zapertei ls botones i l fecho i tirei acá para fuora la gaita, para ber se eilha se acalmaba i drumi-me outra beç. Nesse momento, la puorta abriu-se i antrórun mius sogros, mius pais, la mie tie i ls mius rapazes.

 

You inda tentei splicar porque staba a ber aquel bídeo i porque tenie la gaita an la mano, mas faltórun-me las palabras. A eilhes, nó. Oubí tantos ansultos, que le perdí la cuonta. Quando eilhes se fúrun ambora, la mie tie acusou-me de ir pa l scritório a masturbar-me i dixo-me que durante seis meses, nun irie a haber sexo antre nós. You inda tentei splicar-le que assí tenerie que masturbar-me mais, mas eilha nun quijo oubir-me.  Felizmente, eilha nun fui determinada ne l castigo i passados uns dies, fazímos "sexo de fazer las pazes". Fui de tal maneira, que ls bezinos nun pregórun uolho to la nuite.

 

Mius pais i mius suogros nun me fálan zde esse die i fui por esso que you passei l Natal solico. L melhor Natal de la mie bida, digo-bos yá. Mas cumo este testo yá bai grandico, cuonto-bos apuis cumo ye que fui.

publicado por Jesé Silba às 13:46
link do post | comentar | Ber comentairos (3) | Adicionar als purferidos
Terça-feira, 18 de Janeiro de 2011

MacCoy

You chamo-me Çáncia i sou mirandesa. Jesé cumbidou-me para screbir eiqui i diç que podie screbir subre l que quejisse i cume quejisse i, sendo assi, you aceitei. Nó que tenga algo de amportante a dezir-le al mundo, mas cume Jesé ye miu amigo hai tanto tiempo i l cumbite fui cun tan buonos modos…

Ampeço cun ua passaige de miu sobrino, i you solo l sei porque de beç an quando sou you, cumo tie, que l ajudo a fazer ls trabalhos de casa.

 

 

 

 

La porsora mandou fazer ua redaçon subre sexo ou algo relacionado cun esse tema. A soutordie cad’un liu la sue redaçon: Joana falaba de cuntracetibos, Zé de masturbaçon, Rita falou de rituales sexuais antigos, Rui de homosexualidade...
Chegou la beç de Norberto, miu sobrino, I l garoto ampeçou cun boç firme.

 

“Era ua beç, ne l bielho oueste, hai muito, muito anho. L reloijo de l’eigreija daba las siete de la tardica. Nubres de polareda arrastrában-se pula cidade mei’zerta. L sol inda rechinaba ne l hourizonte i tenhie las nubres de sangre.

De rumpon, al loinge, assomou la figura de un home a cabalho. Debagar, fui-se arrumando a caras a la cidade. Al chegar al ampeço de la rue prancipal, abeixou-se de l cabalho. L siléncio era pesado i sentiu-se l telincar de las sporas.

L cabaleiro chamaba-se MacCoy. Estaba todo bestido de negro, tirando-se un lhenço burmeilho anroscado nas golas i la fibela de prata cun que asseguraba las dues pistolas als quadriles.

L cabalho, camarada de muita andança, zbiou-se dalgeiro, a caras a ua poça d’auga.

 

TAU! TAU! TAU!

 

L cheiro a pólbera salie de la pistola que yá habie tornado para la cintura de McCoy. El nun gustaba de cabalhos spúrios.

 

MacCoy fui a caras a la taberna. Un probe de pedir que staba a la puorta acrucado a drumir, spertou i topou-le na pierna a MacCoy, cun l chapeu stantido a pedir ua smola.

 

TAU! TAU! TAU!

 

MacCoy nun gustaba que le topássen. Antrou na taberna.

Arrumou-se al balcon i pediu ua cerbeija. L ampregado dou-la. MacCoy porbou.

 

TAU! TAU! TAU!

 

MacCoy nun gustaba de cerbeija morna. Las pessonas mirórun spantadas para MacCoy.

 

TAU! TAU! TAU!

 

MacCoy nun gustaba de juntouros nien que armássen sinagogas.

Saliu de la taberna i zbiou-se pa l outro lhado de la cidade para cumprar un cabalho. Passou un tagalhico de garotos a correr a la borda del.

 

TAU! TAU! TAU!

 

MacCoy nun gustaba de puolo i inda para mais ls garotos íban a boziar i a MacCoy nun le gustaba l barulho.

Cumprou l cabalho i quando pagou l duonho anganhou-se a zbirá-le l troco.

 

TAU! TAU! TAU!

 

MacCoy nun gustaba que se anganhássen nas cuntas. Saliu de la cidade

Cun l sol yá quaije a çponé-se, la figura de MacCoy recortou-se acontra l hourizonte. L siléncio era pesado. FIM”  



Norberto calhou-se.
La porsora i l restro de ls garotos stában barados.
 La porsora, anraibada, pregunta-le:

- Si, mui bien, mas quei ten la tue redaçon que ber cun sexo?

Cun las manos ne ls bolsos, a mirar pa l chano adonde zenhaba uns garabatos cun la punta de l çapato, Norberto çpara-le:

 

- Anton?! L MacCoy era fodido.

 

 

 Çáncia de l'Ancarnaçon

 

 

publicado por Jesé Silba às 00:47
link do post | comentar | Ber comentairos (3) | Adicionar als purferidos
Sexta-feira, 14 de Janeiro de 2011

Miranda (poema de Jesé Silba)

 

 

 

 

 

 

Miranda, la tue beleza

Ancanta-me, anfeitiça-me

Quiero percorrer-te toda

Ir pulas tues rues

Acima i abaixo

 

Miranda, tu a las bezes

Falas cumigo an Fidalgo

Mas you quiero percorrer-te

Cun la mie lhéngua

 

Quiero calcer ls mius dies

Cun la tue beleza

Subir-te, decer-te

Tocar-te, lhamber-te

Penetrar ne ls sítios mais scundidos...

 

publicado por Jesé Silba às 03:27
link do post | comentar | Ber comentairos (3) | Adicionar als purferidos

.Partecipar

. Partecipar neste blogue

.Ls Outores

.Antradas

. Cun Deboçon mas sin Perbe...

. Bacanças ne l Lhitoral

. Belas firmes, hasteadas i...

. La Rata Znuda

. 30 anhos ó mais

. McGregor

. Ancontro de bloguers

. Bien mos podemos anganhar...

. Passeio de bicicleta pu l...

. Que mundo ye este?!

.Arquibos

. Janeiro 2014

. Agosto 2013

. Outubro 2012

. Setembro 2012

. Junho 2012

. Maio 2012

. Abril 2012

. Março 2012

. Fevereiro 2012

. Janeiro 2012

. Dezembro 2011

. Novembro 2011

. Outubro 2011

. Setembro 2011

. Agosto 2011

. Julho 2011

. Junho 2011

. Maio 2011

. Abril 2011

. Março 2011

. Fevereiro 2011

. Janeiro 2011

.tags

. todas as tags

.Janeiro 2014

Dom
Seg
Ter
Qua
Qui
Sex
Sab

1
2
3
4

5
6
7
8
9
10
11

12
13
14
15
16
17
18

19
20
21
22
23
24
25

26
27
28
29
30
31


.Lhigaçones

blogs SAPO

.subscrever feeds

Em destaque no SAPO Blogs
pub