Segunda-feira, 6 de Junho de 2011

L Natal de 2010 (7)

Nunca squecerei la cara de Juan Marie, a oulhar para mi i para Eba, anquanto you la penetraba de pies. Nun sei qual de nós trés quedou mais troumatizado, solo sei que naide cunseguiu dezir nada i que aqueilhes segundos me parecírun eiternos. Até la gaita se me ancolhiu toda, a fazer de cuonta de que nun yera nada cun eilha.

 

Juan Marie corriu pa la sala, Eba bestiu-se mui rapidamente i you quedei parado, sien saber l que fazer.

 

- I agora? Cumo ye que bou a ancarar la mie família?

- You sei alhá! Solo sei que me bou a poner bien loinge.

 

Acabada de dezir estas palabras, saltou pula jinela i corriu tan depriessa, que nun tardou a zaparecer de la mie bista. Anquanto corrie, dei-le ua última mirada al culo i apuis fui-me a bestir pa l miu quarto. Habie ua çcuçon de família a ancarar i serie mais fácele ancará-la bestido, al cuntrairo de l que acunteciu na Páscoa.

 

Quando cheguei a la sala de jantar, yá todos me mirában cun cara de causo.

 

- Yá an moço, yeras assí - ampeçou miu pai - nunca te sentabas a la mesa quando ls outros.

- Nun sei porquei tardas siempre tanto tiempo ne l banho - cuntinou mie mai - qualquiera die, la piele cai-se-te.

 

Sentei-me, çcansado. Stában anfadados, porque pensában que you me habie demorado na casa de banho. La mie tie habie-me chamado, mas nun çcunfiara de nada i Juan Marie nun habie cuntado l que bira. Até anton.

 

Pedi çculpa i ampecemos a quemer l cozido mirandés, que yá solo staba morno. Feliçmente, naide habie arreparado que you staba un cachico sudado, por bies de l eisercício físico cun Eba

 

Mai - dixo Juan Marie, pouco apuis - lhembras-te de la mie porsora?

 

Dei-le ua mirada amanaçadora, para ber se el se calhaba, mas el nun se amostrou antimidado.

 

- Que ten la tue porsora? - preguntou Juana.

 

- Na última sumana de classes, mandou-me screbir ua carta al Pai Natal i you screbi-la. Pedi-le un camboio eilétrico, ua play station nuoba i ua bicicleta i el solo me dou un par de meias - fingiu lhamentar l rapaç i birou-se para mi - pai, nun me puodes dar tu las prendas que le pedi al Pai Natal?

 

Afinal, l rapaç nun yera tan stúpido cumo you pensaba i acabara de me antalar: se nun cedisse, el cuntarie-le todo a la família; se cedisse, starie a assujeitar-me a xantaiges feturas.

 

Mas ls porblemas nun quedórun por eiqui. Antonho, l miu mais bielho, dixo lhougo que tamien nun le gustórun las meias i que querie ua mota i ua jaqueta de cabedal, Juana ampeçou a falar de la crise, miu pai dou un sermon subre l peligro que son las motas, mie mai çcorriu subre la amportança de se poupar, miu suogro ampeçou a falar, cumo fai siempre, subre l denheiro que ganha miu cunhado i la bida que le dá a la sue i als filhos i, cumo se esto todo nun bundasse, mie suogra retemou, de l nada, la cumbersa sobre la quelor de la ourina que habie mejado ua hora antes.

 

You nun stube cun meias medidas. Lhebantei-me, dei un murro na mesa i calhórun-se todos, admirados.

 

- Chega de cunfusones. Stais an mie casa, teneis que respeitar las mies regras. Pai, mai, eiduquestes-me bien, mas nun teneis l dreito de bos meterdes na eiducaçon de ls mius filhos. Miu suogro, se bolbeis a dezir que miu cunhado ganha mais que you, pongo-bos na rue i ides a quemer an casa del. Mie suogra, anquanto stais a la mesa, nun quiero oubir cumbersas subre la buossa ourina nien subre la buossa prison de bintre. Antonho, bou-te a mercar-te la jaqueta de cabedal, mas nun hai mota para naide. I tu, Juan Marie, quedas cul camboio eilétrico i yá bais cun suorte. I ai de ti, mas ai de ti, que buolbas a falar neste assunto!

 

Calhei-me i mirei-los, un por un, ne ls uolhos, a ber se algun tenie coraige de portestar. Todos quedórun calhados. La mie mirou-me cun proua de l sou home i inda mais proua tubo, uas horas mais tarde, yá na cama. La cousa corriu tan bien, que eilha nien sequiera sustubo ls bózios de prazer, cumo questuma fazer nas oucasiones an que mius pais i/ou mius suogros drúmen alhá an casa.

 

Eipílogo: Juan Marie quedou tan cuntento cul camboio eilétrico, que até se le squeciu de la bicicleta i de la play station nuoba. L jaqueta de cabedal de Antonho oumentou-le cunsiderablemente la suorte culas rapazas, para proua de to la família. Mie suogra lhibrou-se finalmente de la prison de bintre i sofriu ua anfeçon ourinária, mas yá stá melhor. Miu suogro zangou-se cun miu cunhado i dixo-le que sou melhor pai de família que el. Joana nunca çcunfiou de Eba, cuntinou a ir siempre a las reuniones de pais i stá mui cuntenta cun las grandes melhories ne ls resultados scolares de Juan Marie, zde Janeiro até agora. Eba mandou-me un e-mail hoije a dezir que querie daprender mirandés nun site chamado "Sendim an Linha" i que l miu filho le mira muito pa las tetas, mas nunca le faltou cun l respeito. Cumo yá nun mos bemos hai muito tiempo, falou-me de algues mudanças de bisual que fizo durante astanho i até me mandou uns retraticos i todo.


 

 

 

 

 

 

 Stá guapa, nun bos parece?

publicado por Jesé Silba às 01:25
link do post | comentar | Ber comentairos (1) | Adicionar als purferidos
Sábado, 23 de Abril de 2011

L Natal de 2010 (6)

 

 

(L testo cuntina a ser sobre l Natal, mas l retrato ye sobre la Páscoa)

 

 

 

Que quererie mie suogra amostrar a la filha? Haberie fazido un cagalhoto grande al punto de querer amostrá-lo cun proua?  Ó haberie ancuntrado a Eba drento de la banheira?

 

- Mas que se passa, mai? - preguntou la mie, dando eco als mius pensamientos. A ua parte deilhes, pul menos.

 

Eilha nun respundiu. Deregiu-se a la casa de banho i la mie fui trás deilha. You tenie de saber l que se passaba, nien que fusse para deminuir ls eifeitos de la tragédia. Fui a fugir a poner ls lhençoles na máquina de lhabar i apuis fui para an pie de la casa de banho i spreitei pula puorta antreabierta. Fui un alíbio quando bi las dues a mirar para drento de la sanita.

 

- Ah mai, será que tenemos que fazer un clister para cunseguirdes cagar?

- Deixa alhá esso, que se nun caguei agora, cago lhougo. Aqueilho que me priacupa ye la quelor de l'ourina.

- La quelor de la ourina? Mas la ourina stá amarielha, cumo de questume.

- Mira melhor, Joana! Nun te parece que stá alaranjada? Se calhar, tengo que cunsultar l médico de ls rins.

- Teneis ye que cunsultar l médico de ls uolhos. Essa ourina ye amarielha i bien amarielha. Mas agora bamos a falar de cousas sérias. Porque nun cumprimentestes a Jesé? Inda stais zangada cun el?

- Claro que nó! L porblema ye que nun ancuntrei l xabonete i nun lhabei las manos. Nun queries que you cumprimentasse l tou home sin lhabar las manos, pus nó?

- Ah mai! - respundiu Joana - se nun ancuntrestes l xabonete, bundaba irdes a la banheira a buscar l gel de banho - i aprossimou-se de la banheira.

 

Staba na altura de antrar na casa de banho i foi esso que you fiç.

 

- Inda stais eiqui las dues? Quiero acabar de tomar banho!

- Mie mai nun ancuntrou nada para lhabar las manos.

- Deixa que you trato desso. Tu bai a tratar de l almuorço.

- Ya que stou eiqui, nun me custa nada tirar l gel de la banheira - respundiu Joana i aprossimou las manos de la cortina.

- Ah, Jesé - ampeçou mie suogra - mira eiqui pa la mie ourina. Nun te parece que stá meio alaranjada?

- Ah, mai, yá nun tengo pacéncia para essa cumbersa. Jesé, dá-le algua cousa a mie mai para lhabar las manos.

 

La falta de pacéncia de la mie salbou-me. Eilha saliu de la casa de banho i you quedei eilhi a mirar la ourina de mie suogra i tube que le dezir trés bezes que staba amarielha. Por fin, eilha alhá acraditou. Aprossimei-me de la banheira, abri un pouco las cortinas i spreitei. Eba staba alhá deitada, assustadica, mais amarielha que la ourina de mie suogra. Piçquei-le l uolho, tirei l gel de banho, çpejei ua buona cuntidade nas manos de mie suogra i sperei que eilha las lhabasse. Quando acabou, abraçou-me.

 

- Dá-me acá un beiso, Jesé, que inda nun te cumprimentei - i dou-me dous beisos na cara - çculpa alhá qualquiera cousica. Agora bou a ajudar a Joana a fazer l quemer.

 

Mal mie suogra saliu de la casa de banho, you cerrei la puorta i Eba saliu de la banheira.

 

- Ah, Jesé, cumo ye que you bou a salir deiqui?

- Nun te priacupes!

 

Sperei que eilha se lhimpasse, abri la puorta, cunfirmei que naide staba por perto, corremos até la puorta de l miu quarto i coloquei la mano na maçaneta, mas antes de abrir, spreitei pula fechadura. Mie suogra staba alhá, a fazer la mie cama.

 

Bien diç l pobo que un home purbenido bale por dous! Eimaginais l que poderie acuntecir se tubíssemos antrado lhougo?

 

- I agora? - sussurrou Eba.

- Antra pa l quarto de Juan Marie, ye esse ende al lhado.

- I se el stá alhá?

- Nun stá. Ls rapazes stan na sala a jogar na play station.

 

Eba eisitou.

 

- Adonde stás, Eimília? - yera la boç de miu suogro a chamar pula sue.

- Eimília! - cuntinou el, cada beç mais perto.

 

Nun habie tiempo para eisitar más. Abri la puorta de l quarto de Juan Marie i antremos. Feliçmente, nun habie naide. Eba aprossimou-se eimediatamente de la jinela.

 

- La altura nun ye grande. Se fures a buscar las mies roupas, puodo mui bien salir por eiqui.

 

Speremos un pouco, para oubir l que se passaba. Antretanto, mie suogra saliu de l miu quarto, çcutiu cun miu suogro i fúrun ls dous pa la sala. You corri al miu quarto, tirei las roupas de Eba de ambaixo de la cama i tornei al quarto de Juan Marie. Eba pegou nas roupas i dei-le ua última mirada al sou cuorpo znudo.

 

L miu teson yera ampossible de çfraçar. Eilha aprossimou-se de mi, metiu-me la mano por baixo de l roupon i agarrou-me la gaita.

 

- Ah, Jesé, nun serie justo you ir-me ambora i deixar-te nesse stado. Achas que inda tenemos tiempo para ua rapidica?

 

You abri l roupon, ancustei-la a ua parede i penetrei-la, de pies. Eilha agarraba-me l culo, you chupaba-le las tetas i tapaba-le la boca para que naide oubisse ls sous bózios. Nun sei quanto tiempo aqueilho durou, solo sei que nun fui ua rapidica. You querie benir-me depriessa, mas parecie que l teson yera cada beç maior i nun habie maneira de aqueilho acabar.

 

- Ah, Jesé, nunca mais te çpachas? Stamos todos a la tue spera para quemer - gritou-me la mie de la sala de jantar.

 

I eignorei-la i cuntinei a quemer Eba. Alguns minutos apuis, la puorta de l quarto abriu-se.

publicado por Jesé Silba às 00:40
link do post | comentar | Ber comentairos (2) | Adicionar als purferidos
Sábado, 26 de Março de 2011

L Natal de 2010 (5)

Staba todo perdido. Mie suogra habie ido a fugir pa la casa de banho i Eba inda staba alhá drento. Mesmo tenendo an cuonta que la casa de banho, queda mesmo an pie de ls quartos, eilha nun tubira tiempo de salir. La única cousa que podie fazer yera deitar-se na banheira, cerrar la cortina i deixar-se quedar muito quetica, anquanto mie suogra mejaba.

 

- La cuitadica ten andado cun prison de bientre i fui a ber se desta beç se zanrasca - dixo la mie tie - senó, tengo que le fazer un clister...

 

Senti que l zaiuno me iba a salir pula boca, solo de eimaginar mie suogra a sforçar-se para cunseguir cagar. Quanto tiempo cunseguirie Eba aguantar l cheiro de las bufas? Nesse sfergante, arreparei nun porblema inda maior: las roupas de Eba i las mies inda stában ne l chano. Feliçmente, naide las habie bisto. Por anquanto.

 

- An que stás a pensar, Zezico? - preguntou miu pai, que me trataba por Zezico zde pequeinho.

 

La mie respuosta foi rápida.

 

- Staba eiqui a pensar se habiedes trazido muita cousa. Podiedes ir çcargando ls carros. You bou-me a bestir  i apuis bou-bos a ajudar.

 

Mius pais, miu suogro  i la mie cuncordórun cula eideia, mas ls mius rapazes querían spurmentar un jogo nuobo, prenda de Natal de mius pais, na play station.

 

- Nien jogo, nien meio jogo. Ides a ajudar ls buossos abós i buossa mai, senó you bou-me a xatear.

- Deixa ls rapazes jogáren, que nós tratemos de todo, Jesé - anterbieno mie mai.

- Nun bos métades na eiducaçon que dou als mius filhos - respundi - eilhes ban a ajudar-bos, senó nun hai jogo para naide.

 

Cuntrariados, ls rapazes salírun de casa, seguidos por mius pais i por miu suogro. La mie tie quedou-se alhá, atirou-se-me al cachaço i beisou-me lhongamente. You debolbi-le l beiso, mas solo pensaba an tirar deilhi las roupas denunciadoras.

 

- Nun bais a ajudá-los? - preguntei-le.

- Anton, que cumbersa ye essa? Nun tubiste suidades mies?

 

Achei que l melhor yera fazer-me defícele.

 

- Tu ye que quejiste deixar-me solo ne l Natal. Agora stás cun porblemas de cuncéncia, mas nun penses que las cousas yá stan resolbidas.

 

Eilha lhargou-me, oufendida.

 

- Cumo quergas! - saliu i batiu cula puorta.

 

You apanhei las roupas de Eba i las mies, corri pa l quarto, scundi-las debaixo de la cama i arreparei que ls lhençoles inda cheirában a sexo i stában manchados cun semen. Tirei-los lhougo de la cama.

 

Quando iba a salir de l quarto, la mie tie antrou, cun ua mala de biage na mano.

 

- Que ye esto?

- Nada. Staba solo a demudar ls lhençoles.

- Staba a falar de la bandeija - i apuntou pa la mesa de cabeceira.

- Ah, esso ye ua bandeija. Cumo staba solo, zaiunei na cama.

- Mas porque ye que hai dous pratos, dous jarros, dues tegelas i dous copos?

 

Tengo la certeza que outro home, na mesma situaçon, haberie quedado atrapalhado. Mas you nó!

 

- You staba tan depremido, por haber passado la cunselada solico, a quemer tortilha de salsixas, que quemi a drobar. Dous jarros de lheite, dues malgas de lheite i ceriales, dues torradas, dous uobos strelhados i dous copos de çumo de laranja.

 

Al cuntrario de l que you speraba, la mie nun zarmou.

 

-  I por que rezon tireste ls lhençoles de la cama cun tanta priessa?

- Porque... porque...

- Sujeste-los quando stabas a zaiunar, nun fui, sou malandro?

- Fui. Fui esso, querida. Mas you bou-los a poner na máquina, nun te priacupes.

 

Pul oulhar deilha, percebi que staba cumbencida. Staba quaije a lhibrar-me de ls bestígos de Eba, solo quedaba rezar para que mie suogra nun la çcubrisse i arranjar ua maneira de la tirar de casa.  Anquanto pensaba nesto, mie suogra abriu la puorta, i oulhou-me cun un ar mui zagradable.

 

- Mie querida suogra, cumo stais?

- Nun te arrimes a mi - respundiu eilha, nun tono ásparo -  Filha, ben a tener cumigo a la casa de banho. Tengo ua cousa para te amostrar.

publicado por Jesé Silba às 14:18
link do post | comentar | Ber comentairos (4) | Adicionar als purferidos
Quinta-feira, 10 de Março de 2011

L Natal de 2010 (4)

L telemoble calou-se. Mas fui por pouco tiempo, porque la mie tie cuntinou a ansistir. La situaçon mantenie-se: de un lhado Eba, de l outro la chamada de la mie tie.

 

 

Lhembrei-me de las últimas çcuçones cunjugales i carreguei ne l beton de cancelar la chamada. Apuis carreguei ne l beton de zlhigar l telemoble. Cun algun miedo que esso nun me bastasse, atirei l telemoble al chano. Oulhei para Eba. Yá staba eilha nestes purparos.

 

 

 

Birou-se para mi, puso las manos ne l pelo i sunriu-me.

 

 

Inda pensei pedir-le çculpa por bias de la chamada, mas achei que nun balie la pena star a perder tiempo cun palabras. Çpi-me todo i atirei-me a eilha. Purmeiro, fazimos un sessenta i nuobe. Apuis fui a la missionairo, apuis a la canzana, apuis de pies an pie de l' arbre.

 

Apuis fumos pa l quarto, besti-me de Pai Natal, eilha bestiu-se de mai Natal...

 

 

 

 

 

 ...i fúrun mais uas quantas. Até la oubriguei a chamar-me Pai Adan. L que bale ye que ls bezinos habien ido a passar l Natal fuora i pudimos boziar a la buntade.

 

Quando yá stábamos cansados, bimos l filme de terror que you habie puosto ne l DBD, deitemos-mos i drumimos-mos.

 

Ne l die 25, lhebantei-me cedo, lhebei-le l zaiuno a la cama i apuis quemimos la sobremesa (nun tengo que bos cuntar todo, ora nó?).

 

Ne l fin de todo, fumos pa l duxe, lhabemo-mos muito bien lhabadicos i até le saquei mais un retrato.

 

 

Solo anton ye que me oucurriu preguntar-le cumo habie antrado.

 

- Tu deixeste la puorta abierta - repundiu-me - sós un cabeça ne l aire.

- Al menos, tu tranqueste-la?

- Claro - repundiu-me.

 

Nesse momento, pareciu-me oubir giente an casa. Eilha oulhou para mi, priacupada i silenciosa. Serie un assaltante que, julgando que habiemos ido todos ambora, antrou para assaltar la casa?  Ó serie un serial killer, cumo l de l filme? Fusse cumo fusse, you nun podie dar parte de cobarde.

 

Besti l roupon i fui para la sala. Qual nun fui l miu spanto quando bi antrar la mie tie, ls mius pequeinhos, ls mius pais i ls mius sogros.

 

- Que stais eiqui a fazer?

 - Quando onte me zligueste la chamada, percebi que cuntinabas anraibado cumigo, mas tamien percebi que tenies rezon para esso - repundiu la mie tie.

 

Mie mai aprossimou-se, cun lhágrimas ne ls uolhos, i abraçou-me.

 

- L que alhá bai, alhá bai. L Natal ye época de família i de perdon i achemos que nun yera justo passá-lo sin ti.

 

Nin sequiera repundi. Podie haber dezido ua lhamexice qualquiera, mas staba mais priacupado an tirar Eba de casa, sin que naide desse por nada.

 

Seguírun-se outros abraços: miu pai, mie mai, l miu mais bielho, l miu mais nuobo, miu suogro. Quedaba mie suogra.

 

- Tue mai?

- Fui a la casa de banho. La cuitadica staba aflita.

publicado por Jesé Silba às 22:42
link do post | comentar | Ber comentairos (1) | Adicionar als purferidos
Sexta-feira, 25 de Fevereiro de 2011

L Natal de 2010 (3)

 

Por stranho que esso pareça, ne ls últimos dies antes de la partida de la mie tie i de ls mius pequeinhos, ampecei a serenar i a perceber que passar l Natal solico nun serie tan malo quanto esso. Lhembrei-me que ls natales an familie siempre fúrun cumplicados para mi, specialmente la parte an que l miu sogro questuma dezir que sou l mais forreta cun las prendas i que l marido de la mie cunhada ganha mais do que you.

 

Portanto, ampecei a pensar que até poderie benir a ser l melhor Natal de la mie bida. You até sei cozinhar bien l bacalhau i l cozido mirandés, para que perciso you de aturar la familie? Cunfesso-bos que quando eilhes se fúrun, senti un alíbio grande i fui lhougo para casa ber pornografie na anternet, para aporbeitar bien l tiempo.

 

Nas bésperas de Natal, lhebantei-me cedo para purparar ua grande cena solo para mi, mas apuis desisti de la eideia i resolbi inbentar ua nuoba tradiçon, la Cunselada a la Jese Silba: ua tortilha de salsichas i ua garrafa de bino.

 

Apuis de la cena, fui a la cama i deitei-me a ber un DBD de un filme sobre un assassino an série que antraba an casas de pessonas que bibíssen solas i las mataba. Staba you antretenido nesto, quando me pareceu oubir barulho. Parecie, quaise que juraba, que alguien tenie antrado an casa.

 

Tirei l sonido de l filme i nun oubi mais nada. "Stou a eimaginar cousas pu l bies de l cinema", pensei you. Mas la berdade ye que me pareciu oubir lhougo outro sonido. Stube quaije para preguntar "stá ende alguien?", mas apuis lhembrei-me que ne ls filmes, las personaiges que preguntan essas cousas son siempre las purmeiras a morrir-se.

 

Scuolhi outra soluçon. Oumentei l sonido de la telbison i peguei nun lhibro grande que la mie tie tien siempre na mesa de cabeceira para ampressionar las pessonas que ban alhá a casa i aprossimei-me de la puorta, cumbencido que ua pancada cun aqueilhe lhibro yera l suficiente para dar cabo de un assassino an série.

 

Sali de l quarto i fui até a la sala sien acender la lhuç. Chegado alhá, pareceu-me ber un bulto an cima de l tapete.

 

- Nun acendas la lhuç, Jesé!

- Quien stá ende? - preguntei you, medio assustado, mas tentando nun dar ar de fraco - you tengo ua arma.

- Sou la Eba, la porsora de l tiu filho.

 

La porsora de l miu filho! You habie jurado a mí mesmo que nun querie falar mais cun eilha, tal yera de la bergonha que sentie de la carta de Joan Marie, i eilha staba eilhi. Se calhar, nun querie ancarar-me i, por esso, ye que puferiu antrar sin bater i nun quier acender la lhuç.

 

- You prometo que a partir de Janeiro, l rapaç bai a studar mais, quedai çcansada.

- You bin para falar sobre la carta que el screbiu al Pai Natal.

- La carta? Qual carta? - fiç-me zantendido.

- You yera para passar l Natal cun la mie familie, mas quando soube que passabas l Natal solo, resolbi quedar por acá, para podermos falar ls dous sobre esso.

- Eba, you juro-te que l rapaç antendiu mal las cousas - tentei argumentar - la mie familie nun me apanhou a... a...

- Acende la lhuç, Jesé.

 

 

Acendí la lhuç i solo anton bie cumo eilha staba bestida.

 

 

 

 

- Se stabas a masturbar-te, ye porque la tue tie nun te trata bien - dixe eilha - por esso, resolbi benir a dar-te ua buona prenda de Natal.

 

 

 

 

 

 

 

 

 - Ah, Jesé, tu nun me quieres ajudar eiqui?

 

 

 

You apruntei-me lhougo para ajudar la rapaza a despir-se, mas nesse momento l telemoble tocou. Olhei pa l bisor i bi l nome de la mie tie.

 

- Carai, que bou you fazer? - pensei - bou anganhar la mie tie, lhougo na béspera de Natal?

 

Quedei eilhi çpecado un anstante. De un lhado, tenie la mie tie a telefonar-me para me desear un buon Natal. De l outro, tenie la Eba a la spera de mi, para me dar ua prenda. Apeteciu-me atirar l telemoble al chano i atirar-me a la Eba. Mas, i se apuis me arrependisse? I se la mie tie benisse a çcubrir?

publicado por Jesé Silba às 12:21
link do post | comentar | Ber comentairos (1) | Adicionar als purferidos
Segunda-feira, 31 de Janeiro de 2011

L Natal de 2010 (2)

Pormeti-bos cuntar cumo fui l miu Natal de 2010 i, cumo las pormessas son para cumprir, bou-bos a cuntar.

 

Mas purmeiro, tengo que bos falar de la última sumana de classes de l miu mais pequeinho.

Acuntece que nessa sumana you andaba meio anraibado, porque yá sabie que iba a passar l Natal solo. Zde l ancidente de la Páscoa que you andaba a tentar falar cun mius pais, mas eilhes nun me atendian l telfone. La mie tie tentou cumbencer ls mius suogros a perdonaren-me, mas eilhes fazírun queston de dezir que nunca mais querien ber-me.

 

Stando assí las cousas, you dixe-le a la mie que passariemos l Natal an casa, sien ls pais de naide. Mas eilha portestou i dixo que siempre habie passado l Natal cun sous pais, i que ls nuossos filhos tenien l dreito de ber ls abós.

 

- Anton, tu quieres que you passe l Natal solo?

 

- La culpa de l que acunteciu ye tue. Parece-me justo que, se alguien deba ser penalizado, seias tu.

 

Cumo un azar nunca ben solo,  l telemoble deilha tocou. Yera la mai deilha, para dezir que tenie l Natal treminado cun mius pais i que querie que eilha fusse alhá tamien, culs nuossos filhos. La única pessona que staba poribida de ir yera you.

 

Quando eilha zligou la chamada, you staba tan anraibado que nien dixe nada i fui pa la sala a ber telbison. Pouco apuis, chegou Juan Marie, l miu mais nuobo a pedir ajuda culs trabalhos de casa.

 

- Trabalhos de casa? Mas la tue porsora ye bouba ó nun sabe que stás na última sumana de classes? Nien agora eilha te dá çcanso culs trabalhos de casa?

 

- Ye ua carta al Pai Natal.

 

- Inda porriba ua cousa tan einútele?

 

L rapaç, que ye tan stúpido que ten quaije dieç anhos i inda acradita ne l Pai Natal, iba-se a poner a chorar, quando you le dixe:

 

- Pronto, nun chores. Senta-te ende, que you ajudo-te. La carta puode ser screbida an mirandés?

 

- Nó. La porsora diç que l Pai Natal nun sabe mirandés, solo antende pertués.

 

Nesse sfergante, passou-me ua cousa puls uolhos que nien sei bien splicá-bos. Lhembrou-se-me de las reguadas que dona Fátima, la mie porsora de la purmária, me dou por falar an mirandés, i decidi que la porsora de l miu filho ye que las iba a pagar todas. Peguei ne l telemoble i lhiguei-le lhougo. Eilha nun demorou a atender.

 

- Deiqui fala l pai de Juan Marie. Sodes la porsora del? Quiero-bos dezir que nun teneis nada que mandar trabalhos de casa na última sumana de classes. Mas se mandais trabalhos de casa, al menos deixai l rapaç screbir an mirandés. Oubistes?!

 

Eilha zlhigou-me la chamada, l rapaç ampeçou a chorar i la mie tie chegou lhougo, atraída puls mius gritos. Ampecemos a çcutir i eilha mandou l rapaç a casa de Çáncia, para ber se eilha daba ua ajuda nas redaçones.

 

La çcuçon fui fuorte i desta beç nun houbo sexo de fazer las pazes. Sentei-me ne l çofá i eilha fui pa l scritório a ajudar l mais bielho culs trabalhos del. Meia hora depuis, tocórun a la squila. Fui a abrir. Era ua rapaza nuoba, bastante guapa - la porsora de l miu filho.

 

Cunfesso-bos que quedei boubo cun tal bison i mandei-la lhougo antrar. You nunca fui ancarregado de eiducaçon, nunca coinci las porsoras de ls mius filhos, mas bien me arrependo. Yera guapa, simpática, tenie un bun par de tetas i querie falar cumigo, por causa de l mirandés. Cuntou-me que se chama Eba, ye de l Porto i la única rezon para nun deixar las crianças screbir an mirandés ye l sou çcunhecimento de la lhéngua.

 

- Que nun seia por esso - respundi, bastante mais calmo - se quejirdes, you puosso dar-bos classes particulares.

 

Eilha sorriu i respundiu:

 

- Esta sumana, stou mui acupada i apuis bou a passar l Natal a casa de mius pais. Mas an Janeiro, podemos tratar de las classes.

 

You sorri, cumbencido que las classes nun serien solo de mirandés. Staba tan cuntento que le pedi para sacar ua foto deilha junto a la arble de Natal i eilha deixou. Admirai alhá la rapaza.Ye ó nun ye de ua simpatie que acalma lhougo un home?

 

 

 

Pouco apuis, çpedimos-mos i apareciu Juan Marie, que quedou cunfuso por ber eilhi la porsora, mas aporbeitou lhougo para le antregar l trabalho de casa. Eilha lhebou la carta i l rapaç nun me quijo dezir aqueilho que alhá staba scrito. Preguntei-le bárias bezes, mas cumo el nunca me respundiu, quedei inda mais curjidoso.

 

Soutordie, fui a casa de Çáncia i preguntei-le:

 

- Anton, Çáncia, afinal de cuontas que pediu l rapaç al Pai Natal?

 

- Olha, l rapaç dixo-le al Pai Natal que nun querie mais meias i pediu-le un camboio eilétrico, ua play station nuoba i ua bicicleta.

 

- Quei? Cun esta crise? Bai a lhebar un par de meias, que se fode.

 

- Apuis pediu-le tamien al Pai Natal que te deia algua cousa para te acalmar, porque andas mui nerboso.

 

- Son cousas de la bida.

 

- Tamien le pediu al Pai Natal para que tous pais i tous suogros te perdónen por te apanháren ne l scritório a brincar cun la gaita.

 

- Quei? I tu deixeste-lo screbir esso na carta?

 

- Sabes cumo you sou. Acho que ls rapazes dében screbir aqueilho que quieren, sin cinsura.

 

Quedei sin pinga de sangre. Que Çáncia soubisse desse triste eipisódio, nun me anquemodaba nada. L pior ye que la porcarie de ua carta pa l Pai Natal iba a stragá-me l "negócio" que you querie tener cun la porsora.

 

Parecie que l mundo staba todo acontra mi. La mie família nun me falaba, l miu casamento staba ua lhástima, nun cunseguie dar uas buoltas por fuora i, cumo se esso nun bundasse, iba a passar l Natal solico.

publicado por Jesé Silba às 22:28
link do post | comentar | Ber comentairos (3) | Adicionar als purferidos
Quarta-feira, 19 de Janeiro de 2011

L Natal de 2010 (1)

Yá bos cuntei cumo fui l miu último Natal? Tengo que bos cuntar.

 

Quedei solico an casa, porque la mie tie i ls mius rapazes fúrun a passar l Natal cun mius pais i cun mius suogros i naide quijo alhá la mie persença. Até lhebórun la tartuga, que tamien nun querie passar l Natal cumigo. Mas para antenderdes porquei, tengo que bos cuntar cumo fui la mie última Páscoa.

 

Na Páscoa de 2010, recebimos eiqui an mie casa mius pais i mius suogros. Mas cumo mius suogros nun conhécen Miranda, treminamos un passeio para conhecermos l praino mirandés i darmos uas buoltas de burrico. Todo bien, mas quando eilhes chegórun, ampeçórun a dezir que la biaige fui mui cansatiba i que, afinal, nun íban a salir de casa.

 

Anton i nun quereis coincer Miranda, perguntei you, meio oufendido. La mie tie tubo lhougo ua eideia i cuidou de ma dezir: Jesé, bais un cachico pa l scritório, percuras eimaiges de Miranda an la anternete, juntas-las nun powerpoint i apuis mostras-las a to la giente. Assí, yá mius pais quédan a coincer Miranda.

 

Inda tentei dezir que nun yera la mesma cousa, mas cumo sabie que nun balie la pena protestar, alhá fui pa l scritório, anquanto to la giente se quedou na sala a cumbersar. Antrei ne l Google, screbi "Miranda", percurei eimaiges i la purmeira que ancuntrei fui esta:

 

Este google ye un cachico tarado, pensei. Mas cumo quije perceber aqueilho, carreguei ne l link i alhá fui a çcubrir la rezon de esta rapaza aparecer cumo Miranda. Fui a tener a un site solo cun eimaiges deilha i çcubri que eilha se chama Miranda Kerr. Solo para bos dar ua eideia, deixo eiqui algues eimaiges.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Cumo se esso nun bastasse, ancuntrei eiqui un bídeo altamente sugestibo, subre la partecipaçon de Miranda Kerr i outras rapazas nua cousa que ye l calendairo Pirelli.

 

The Making of the 2010 Pirelli Calendar by Terry Richardson from Rafael Rubira fashion4fun.com.br on Vimeo.

 

 

Pus-me a ber esto i, cunfesso-bos, cumo un home nun ye de ferro, las mies calças ampeçórun a quedar un cachico apertadas i zapertei ls botones i l fecho i tirei acá para fuora la gaita, para ber se eilha se acalmaba i drumi-me outra beç. Nesse momento, la puorta abriu-se i antrórun mius sogros, mius pais, la mie tie i ls mius rapazes.

 

You inda tentei splicar porque staba a ber aquel bídeo i porque tenie la gaita an la mano, mas faltórun-me las palabras. A eilhes, nó. Oubí tantos ansultos, que le perdí la cuonta. Quando eilhes se fúrun ambora, la mie tie acusou-me de ir pa l scritório a masturbar-me i dixo-me que durante seis meses, nun irie a haber sexo antre nós. You inda tentei splicar-le que assí tenerie que masturbar-me mais, mas eilha nun quijo oubir-me.  Felizmente, eilha nun fui determinada ne l castigo i passados uns dies, fazímos "sexo de fazer las pazes". Fui de tal maneira, que ls bezinos nun pregórun uolho to la nuite.

 

Mius pais i mius suogros nun me fálan zde esse die i fui por esso que you passei l Natal solico. L melhor Natal de la mie bida, digo-bos yá. Mas cumo este testo yá bai grandico, cuonto-bos apuis cumo ye que fui.

publicado por Jesé Silba às 13:46
link do post | comentar | Ber comentairos (3) | Adicionar als purferidos

.Partecipar

. Partecipar neste blogue

.Ls Outores

.Antradas

. L Natal de 2010 (7)

. L Natal de 2010 (6)

. L Natal de 2010 (5)

. L Natal de 2010 (4)

. L Natal de 2010 (3)

. L Natal de 2010 (2)

. L Natal de 2010 (1)

.Arquibos

. Janeiro 2014

. Agosto 2013

. Outubro 2012

. Setembro 2012

. Junho 2012

. Maio 2012

. Abril 2012

. Março 2012

. Fevereiro 2012

. Janeiro 2012

. Dezembro 2011

. Novembro 2011

. Outubro 2011

. Setembro 2011

. Agosto 2011

. Julho 2011

. Junho 2011

. Maio 2011

. Abril 2011

. Março 2011

. Fevereiro 2011

. Janeiro 2011

.tags

. todas as tags

.Janeiro 2014

Dom
Seg
Ter
Qua
Qui
Sex
Sab

1
2
3
4

5
6
7
8
9
10
11

12
13
14
15
16
17
18

19
20
21
22
23
24
25

26
27
28
29
30
31


.Lhigaçones

blogs SAPO

.subscrever feeds

Em destaque no SAPO Blogs
pub